ความเป็นมา

              ปี พ.ศ. 2509 ระหว่างปลายเดือนกันยายนถึงเดือนตุลาคม ได้เกิดอุทกภัยร้ายแรงเป็นเหตุให้พื้นที่จังหวัดต่างๆ ที่ตั้งอยู่ใกล้ฝั่งแม่น้ำโขงเกิดความเสียหายจากน้ำท่วมบริเวณพื้นที่ตำบลจอมศรี อำเภอเพ็ญ จังหวัดอุดรธานี ก็ได้รับความเสียหายจากอุทกภัยครั้งนี้ด้วยประชาชนทั่วประเทศต่างมีจิตเมตตาบริจาคเครื่องอุปโภคบริโภคมาช่วยเป็นอันมาก

              พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชพร้อมด้วยสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิตติ์พระบรมราชินีนาถและสมเด็จพระราชชนนีทรงมีความห่วงใยในราษฎรที่ประสบอุทกภัย การเสด็จครั้งแรกมีนายสุวรรณ รื่นยศ อธิบดีกรมประชาสงเคราะห์ได้มารอรับเสด็จที่อำเภอเพ็ญ ว่า“เพื่อเป็นการปลอมขวัญประชาชนนายอำเภอเห็นควรทำอย่างไร” นายอำเภอเพ็ญได้เรียนว่า “ใคร่จะได้โรงเรียนสัก 1 หลัง ฝากเป็นอนุสรณ์แก่พี่น้องชาวอำเภอเพ็ญ” 

เดือนธันวาคม พ.ศ. 2509 ได้จัดสรรเงินที่กรมประชาสงเคราะห์ได้รับบริจาคช่วยเหลือน้ำท่วม มาให้สร้างโรงเรียนดังกล่าวในวงเงิน  50,000  บาทอำเภอจึงได้ดำเนินการสร้างโรงเรียน  1  หลัง แบบ 104  เป็นอาคารไม้ชั้นเดียวมี 7  ห้องเรียน  สร้างในที่ดินราชพัสดุ  หลังที่ว่าการอำเภอเพ็ญ  เยื้องด้านทิศตะวันตกในที่ดิน  15  ไร่เศษ พร้อมด้วยบ้านพักครู  1  หลัง  ห้องน้ำห้องส้วม 1 หลัง  4 ที่สร้างเสร็จส่งมอบอำเภอเพ็ญวันที่ 11  ตุลาคม  2511  และได้ตั้งชื่อตามกรมที่จัดสรรเงินว่า “โรงเรียนประชาสงเคราะห์  7 ” 

อนึ่ง อำเภอได้พิจารณาว่า อำเภอนี้ยังไม่มีโรงเรียนมัธยมศึกษาเลย แม้กระทั่งโรงเรียนราษฎร์ อำเภอเพ็ญจึงขอให้โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนมัธยมศึกษา รับนักเรียนตั้งแต่ ระดับมัธยมศึกษาปีที่ 1-3 และเปิดป้ายโรงเรียนตั้งแต่วันศุกร์ที่ 11 ตุลาคม 2511 มีนายองอาจ วุฒิเสน เป็นผู้บริหารคนแรกต่อมาโรงเรียนเห็นว่าที่ดินที่โรงเรียนตั้งอยู่ซึ่งมีจำนวน 15 ไร่เศษนั้นจะน้อยเกินไปสำหรับการขยายตัวของนักเรียนซึ่งมีอัตราเพิ่มอย่างรวดเร็ว จึงได้ดำเนินการติดต่อขอที่ดินเอกชนและได้รั[ความช่วยเหลือร่วมมือบริจาคที่ดินจำนวน 6 ราย คือ